Podiumweekend
Het duel werd gespeeld in het kader van het ‘Podiumweekend’, een samenzijn van redacteuren, medewerkers en relaties van het literaire tijdschrift Podium op 1 en 2 december 1951 in kasteel Oud-Poelgeest, tussen Leiden en Oegstgeest. De grote aanjager van het evenement was redactiesecretaris Hans van Straten. Hij organiseerde het weekend in samenwerking met ‘De Windroos’, een poëziereeks onder redactie van Ad den Besten en uitgegeven door de Uitgeversmaatschappij Holland.
1951 was een turbulent jaar voor Podium. Tijdens een manifestatie in het Stedelijk Museum, de ‘Podiumavond’ van 1 maart, toonden de Vijftigers zich voor het eerst met veel bombarie aan het publiek. Het derde nummer (mei-juni) bevatte een fragment van de novelle ‘Melancholia’ van Gerard Kornelis van het Reve en een voorpublicatie uit de roman Ik heb altijd gelijk van Willem Frederik Hermans. Beide teksten zorgden voor heel wat consternatie. Wegens een masturbatiescène in de novelle had staatssecretaris Cals kort daarvoor een reisbeurs aan Van het Reve geweigerd. De publicatie van het fragment in Podium en een scheldtirade jegens katholieken in de tekst van Hermans leidden ertoe dat de bewuste aflevering van Podium na een klacht van de katholieke Volkskrant door de politie in beslag werd genomen. Hierdoor stond het blad wel volop in de schijnwerpers, wat zeker meespeelde toen Van Straten in het najaar zijn plannen ontvouwde. Op 17 oktober schrijft hij aan redacteur Gerrit Borgers:
Omdat we weer eens wat moeten doen […] ben ik bezig een Podium-weekend in elkaar te draaien. Geen conferentie of congres, maar een lekkere rotzooi. […] Een en ander bezorgt ons tenminste weer wat publiciteit: dat mag ook wel, want geen ene krant schrijft meer over ons proces.