Een boeiende jeugdroman waarin elementaire onderwerpen centraal staan, vond de jury. Naast het hoofdthema – het doodgaan en de begeleiding van dat proces – lopen nog twee lijnen door het boek. ‘Er is een emancipatiemotief, waarbij de vrouwelijke hoofdfiguur, Mayra, kiest voor het timmerberoep van haar vader. En er is het verhaalgegeven dat het Antilliaanse meisje Mayra een beeld schetst van de Nederlandse samenleving en van de verhouding tussen de twee culturen, waarbij aanpassingsproblemen enerzijds, vooroordelen en discriminatie anderzijds, een niet onaanzienlijke rol spelen.’
Haar vorige boek Orkaan (1979) draaide om de tiener Orkaan, die zich niet begrepen voelt in de deftige wereld van zijn ouders. Bij Chaya, de dienstbode van zijn ouders, en bij zijn oom Chitu en nichtje Mayra, vond hij een plek waar hij zich thuis voelde. In Orkaan en Mayra (1980) wordt uitgerekend oom Chitu ongeneeslijk ziek. Chitu stuurt Mayra naar Nederland om een opleiding tot timmervrouw te volgen, zodat ze na zijn dood de werkplaats kan overnemen. Tijdens haar afwezigheid begeleiden Chaya en Orkaan de laatste maanden van haar vader. Orkaan worstelt met het verdriet, en hij mist hij Mayra, op wie hij in stilte verliefd is. Door brieven en cassettebandjes houden ze contact, tot Mayra terugkomt om afscheid te nemen van haar vader.