‘Op elke pagina staat wel een geweldige zin,’ stelt de jury. ‘Toch zijn het niet de verbluffende stilistische vermogens van Marente de Moor die de grootste kracht van Foon uitmaken. Dat zijn, als in haar eerdere boeken, de grote hoeveelheden ideeën die in de roman tot uitdrukking komen en met elkaar worden verknoopt.’ In Foon zet De Moor de menselijke hoogmoed tegenover de natuur. ‘Met de tragische pogingen van de mens om de natuur te bedwingen, te begrijpen en te sturen, komen we bij de kern van haar oeuvre.’
Recensent Arjen Fortuin noemt De Moor in het begeleidende essay ‘een van de eigenzinnigste auteurs van het Nederlands taalgebied’.
De roman over twee Russische zoölogen die verstrikt raken in een opvangproject voor jonge beren, speelt zich af in een afgelegen bos in West-Rusland. De Moor ontving voor Foon eerder al de Jan Wolkers Prijs voor het beste natuurboek.
Marente de Moor schrijft verhalen, romans en was columnist. Ze woonde vlak na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie acht jaar in Rusland. In Sint-Petersburg studeerde ze aan de theaterschool, en schreef ze stukken voor De Groene Amsterdammer. Ze debuteerde met De overtreder (2007) en daarop volgden De Nederlandse maagd (2010) en Roundhay, tuinscène (2013). Ze ontving voor haar werk verschillende prijzen.