‘Vlinderslag is een grandioze synthese van alle experimenten uit de vroegere bundels van Gerbrandy. Met een weloverwogen combinatie van verschillende genres zoals lyrisch gedicht, prozagedicht en poëticaal opstel, en met behulp van gekunstelde taal, maar tegelijk niet wars van humor doet de dichter recht aan de veelkantigheid van de fenomenen die hij beschrijft.’
‘Gerbrandy is al jaren een van de opvallendste poëziecritici én een van de interessantste dichters van het Nederlandse taalgebied’, vervolgde de jury. Zijn niet-aflatende experimentele houding ten opzichte van zijn poëtica culmineerde in zijn laatste bundel: ‘Vlinderslag presenteert zich sterk als een synthese van al die experimenten. Alles (…) komt hier samen en dat levert een sterk gecomponeerde bundel op die een hoogtepunt vormt in Gerbrandy’s dichterlijke oeuvre. (…) De poëzie, precies dankzij haar vreemdheid en gekunsteldheid, laat je anders naar de dingen kijken en brengt je zo dichter bij het wezen van de dingen. (…) Meer nog dan een retorisch dichter die zijn métier ten volle beheerst is Gerbrandy immers een metafysisch dichter die in zijn verzen het wezen van de dingen dichter tracht te naderen. Het wezen van de poëzie heeft hij in Vlinderslag alvast weten te raken.’
Classicus Piet Gerbrandy is poëziecriticus voor deVolkskrant en essayist voor De Groene Amsterdammer. In 1997 debuteerde hij met de bundel Nors en zonder haten, die werd bekroond met de Van der Hoogtprijs. In 2005 ontving hij de Frans Kellendonk-prijs voor zijn gehele oeuvre, dat ook boeken over literatuur en retorica uit de klassieke oudheid, een bloemlezing, poëziekritieken en vertalingen uit het Latijn omvat. Na 2005 voegde Gerbrandy er nieuwe genres aan toe: hij schreef libretto’s en publiceerde zijn proefschrift over de poëzie van H.H. ter Balkt en Jacques Hamelink.