M.G.L. van Loghem
(1849-1934)Zijn naam lijkt door de tijd te zijn uitgewist, maar M.G.L. van Loghem was aan het eind van de negentiende eeuw een van de populairste schrijvers van Nederland. Hij schreef onder diverse pseudoniemen, in zijn studietijd bijvoorbeeld gedichten als Ghulome, kritieken in De Amsterdammer onder Scaramouche en als E-e verzorgde hij een damesrubriek. Maar het bekendst werd hij als Fiorre della Neve, die met zijn lange, vaak sentimentele verzen beschimpt werd door de Tachtigers.
M.G.L. van Loghem
door onbekende makerIn 1881 debuteerde M.L.G. van Loghem met Een liefde in het Zuiden. Dit verhaal in dichtvorm, een Spaanse geschiedenis vol hindernissen, verscheen onder het pseudoniem Fiore della Neve – sneeuwbloem – en werd uitvoerig en jubelend besproken. Een collega-dichter vond hem geen sneeuwbloem maar een volle roos ‘die in den stillen nacht / Van 't knop-zijn naar het licht der zonne hebt gesmacht, / En thans ontloken door der schoonheid zomergloed, / Ons van Uw rijke gaaf, Uw geur, genieten doet’. Ook het publiek was enthousiast: in korte tijd werd het boek diverse malen herdrukt.
De Tachtigers namen zijn poëzie echter als voorbeeld van hoe het niet moest en verbasterden zijn fraaie pseudoniem tot ‘Verloren in den nevel’. Ze vonden zijn verzen sentimenteel, en Willem Kloos en Albert Verwey parodieerden onder de naam Guido zijn debuut met Julia – dat weer lovend besproken zou worden door Scaramouche, schuilnaam van: Van Loghem. Hogere ironie of meende hij het echt?
Van Loghem schreef nog tal van gedichten, romans, liederen, cantates en novellen, vertaalde, richtte met Taco H. de Beer het weekblad De Amsterdammer op, voorloper van De Groene Amsterdammer, en was verbonden aan Het Nederlandsch Toneel, waar Louis Bouwmeester groot zou worden. Van 1887 tot 1919 was Van Loghem redacteur van het tijdschrift Nederland – dat grote namen bracht voor een breed publiek – wat hem veel aanzien bracht in de literaire wereld.
Van Loghem reisde veel, bezocht grote Europese steden om nieuwe stukken te zien, toneel en opera. In 1910-1914 verbleef hij grotendeels in Wenen en München. Waarschijnlijk dateert dit portret uit deze periode, want hoewel de maker ervan onbekend is, is op het koperen plaatje onderaan te lezen dat de lijstenmaker uit München komt. In 1923 vestigde Van Loghem zich in Florence, waar hij in 1934 overleed.