Gerry van der Linden
(1952)Gerry van der Linden: dichter, prozaschrijver, onvermoeibaar advocaat voor de (ook internationale) poëzie, actief bij de Auteursbond voor de sectie Letterkundigen en docent poëzie en schrijftraining aan de Schrijversvakschool in Amsterdam. Zij is tevens beeldend kunstenaar. Haar poëzie is bekroond en in meerdere talen vertaald: een veelzijdige dichter die op bewondering van collega’s kan rekenen.
Gerry van der Linden
door Frenk Leijser (leefjaren onbekend)Gerry van der Linden wordt als dichter in 1975 ontdekt door Remco Campert, die redacteur was van het tijdschrift Gedicht en als eerste werk van haar opneemt. Van der Linden gaat zorgvuldig te werk, om niet te zeggen terughoudend: de debuutbundel verschijnt drie jaar later en De aantekening, haar tweede bundel, pas in 1990. Van der Linden schrijft ook proza. Ze debuteert in 1992 met de novelle Enveloppe. Daarna verdwijnt de poëtische ‘aarzeling’ en verschijnen de dichtbundels met zekere regelmaat.
Het is niet zo vreemd dat het juist Remco Campert is die als eerste het talent van Van der Linden ontdekt. Haar poëzie kenmerkt zich door een lichte manier van observeren, waarin grote thematiek op speelse wijze overgebracht. Iets wat ook Campert soms nastreefde.
Het portret van Van der Linden komt tot stand in de periode dat in het Literatuurmuseum de Nationale Schrijversgalerij wordt gemaakt: in 2004. De maker, Frenk Leijser, is iemand die slechts incidenteel schildert. Van der Linden vertelt over hem: ‘Hij leefde voornamelijk 's nachts en op de kartelrand van het bestaan: een lieve, gevoelige man, onzeker over zijn talent. Het was een vriendin die Frenk aanspoorde om mijn portret te schilderen. Het duurde een tijdje voordat hij instemde. Er is vrijwel niets over Leijser als schilder bekend, hij is inmiddels overleden,’ weet Van der Linden. Waarschijnlijk is dit het enige schilderij van hem dat de buitenwereld heeft bereikt.