‘Deze poëtische roman is een unicum in de Nederlandstalige literatuur,’ aldus de jury. ‘Niedekker geeft het woord aan een dichtende zeevaarder wiens geest na eeuwen ontsnapt uit de smeltende permafrost. Het levert een zinderende ode op aan de taal en de geschiedenis, die tegelijkertijd geraffineerd een licht werpt op de tijd waarin wij leven. Een roman om je aan vast te vriezen.’
In Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost (2022) luisteren we naar de stem van een bemanningslid dat in januari 1597 overleed in het Behouden Huys op Nova Zembla. Zijn identiteit werd nooit vastgesteld. Nu de permafrost begint te ontdooien ontwaakt hij uit zijn ijsgraf, waarin hij door Willem Barentsz en zijn mannen is begraven. Hij die als anonymus op de scheepsrol stond, maar was ingescheept om als dichter een loflied te schrijven op de expeditie naar de Noordoostpassage, kan nu de Grote Dooi is gekomen alsnog zijn relaas doen.
‘Wat altijd het moeilijkste is, en waar de meeste tijd in gaat zitten, dat is het vinden van de juiste stem, het aanboren van het geschikte register,’ zei Niedekker in een interview met NRC. Wie kon ik laten spreken (…) en hoe? Eerst was het een beckettiaanse stem, maar dat werkte niet, tenminste niet langer dan tien bladzijden, waarschijnlijk vanwege de historische detaillering.’