Huub Drion

Door Groene-redacteur Martin van Amerongen werd Huub Drion omschreven als ‘een jurist die al meer dan vijftig jaar een van de beste essayisten is’. Ook in zijn wetenschappelijke artikelen hield Drion ervan ‘een zekere literaire vormgeving’ aan te brengen, zei hij in een interview met Trouw.

Hij was vooral wetenschapper, er verscheen slechts een handjevol publieksboeken, zoals de essaybundels Het conservatieve hart uit 1966 en Denken zonder diploma uit 1986. Zijn bekendheid in Nederland ontleent hij vooral aan zijn pleidooi voor de vrije verstrekking van medicatie waarmee oude mensen hun leven konden beëindigen. ‘Het wordt oude mensen niet verboden om een einde aan hun leven te maken, maar dan moeten ze wel voor de trein of uit het raam springen. Een beter middel krijgen ze niet. Dat is onethisch.’ Zijn argument werd nogal beknopt samengevat als ‘de pil van Drion’, en het leverde een enorme respons op. ‘Bijna alle brieven – een stuk of driehonderd, vaak persoonlijk aan mij gericht – waren positief.’

Dit portret toont de essayist op 78-jarige leeftijd, zo geeft het opschrift aan: Aetatis suae 78. Het is gemaakt door Lia Laimböck, die ook portretten maakte van de met Drion bevriende Karel van het Reve, Maarten ’t Hart en J.M.A. Biesheuvel, met wie Drion een leesclubje vormde en in wiens werk Drion voorkomt. Het gebruik van bladgoud en geometrische vlakken – hier in de gestileerde kraag die verwijst naar Drions juridische achtergrond – zijn belangrijke stijlkenmerken van Laimböck. Drion, een groot bewonderaar van het werk van dichteres Elisabeth Eybers, zou Laimböck opdracht geven ook haar te portretteren. Ook dat portret is te vinden in deze galerij.