Johannes Tielrooy
(1886-1953)Hij was leraar Frans – gaf onder meer les aan Willem Frederik Hermans – en hoogleraar Franse Taal- en Letterkunde. Hij schreef artikelen, boekbesprekingen, essays, grote studies, literaire portretten en gedichten. Zelf zag Johannes Tielrooy zich vooral als literair bruggenbouwer tussen Frankrijk en Nederland.
Johannes Tielrooy
door Georges Hanna Sabbagh (1877-1951)‘Als een colorist, d.i. een sensueele; als een constructief en sterk intuïtief schepper, d.i. als een zelfstandigen, persoonlijken geest; als een redelijk en ernstig werker; als een zacht en gevoelig, maar hartstochtelijk gemoed: zoo zie ik den kunstenaar Georges Sabbagh. Zoo is de mensch Sabbagh eveneens,’ schrijft Johannes Tielrooy in 1920 in Elseviers Geïllustreerd Maandschrift over de maker van zijn portret. Hij heeft de in Alexandrië geboren Sabbagh leren kennen tijdens een studieverblijf in Parijs, waar de schilder zich heeft gevestigd – hij is ‘zoo goed als verfranscht’ – en waar hij op weg is een succes te worden zowel bij critici als bij verzamelaars.
‘Sabbagh ziet en beeldt,’ schrijft Tielrooy in het artikel waarmee hij de schilder introduceert bij het Nederlandse publiek. Maar dat zien doet Sabbagh niet zoals een ander, hij ziet niet vaag, globaal en vluchtig, niet koel. ‘Hij ziet met liefde en het maakt hem gelukkig. Hij ziet fijn en aandachtig, hij ziet duizendvoudige schakeering’. Sabbagh laat zijn blik niet door te veel gedachten vertroebelen, aldus Tielrooy, hij is ‘genieter met de oogen’.
Twee jaar na Tielrooys artikel exposeert Sabbagh bij kunsthandel J.H. de Bois te Haarlem, met werk waarin hij zich, volgens de Nieuwe Rotterdamsche Courant, ‘als een vlot en sterk schilder vol karakter doet kennen’. Algemeen Handelsblad schrijft over de tentoonstelling: ‘De heer Tielrooy , die den schilder hier bracht en de heer De Bois, die zijn werk introduceerde, hebben belangstellenden een dubbel genoegen verschaft: kennismaking met een sympathiek talent en afwisseling in de eentonigheid onzer Hollandsche exposities’. Ook haalt de krant dit portret aan: ‘Het meest levendige van dit ietwat loome, weinig-bewogen werk is het intelligente portretje dat hij van zijn vriend Tielrooy maakte en dat misschien zoo geworden is onder invloed van het model.’