W.R. van Brakell Buys
(1905-1978)‘Men zou hem cultuurfilosoof in de volle zin des woords kunnen noemen’, zo schrijft NRC Handelsblad in 1951 over Willem Rudolf de Vaynes van Brakell Buys. De schrijver vertaalde onder meer werk van de Perzische soefi-mysticus Rumi uit de 13e eeuw, promoveerde op het godsbegrip bij Spinoza, gaf voordrachten over Shakespeare, Keats en Shelley en gaf cursussen over diverse, vooral Oosterse, filosofieën.
W.R. van Brakell Buys
door Jan Poortenaar (1886-1958)In zijn artikel ‘Het soefisme, de religie der schoonheid’ schreef W.R. van Brakell Buys over de Tachtigers en Willem Kloos: ‘Wij weten allen hoe kort de schoone waan geduurd heeft en hoe bitter wreed het ontwaken was.’ Vrijwel alle kunstenaars van de beweging van Tachtig, zo stelde Brakell Buys, wendden zich al snel weer tot het christendom of het socialisme. En dat terwijl er een godsdienst was ‘waarvoor de begrippen God en Schoonheid gelijkluidend waren en waarin men beleed dat de Godheid niet de schoonheid bezit als één van haar attributen, maar de schoonheid is. Deze godsdienst is het Soefisme, de esoterische kant van het Mohammedanisme.’
De zeer belezen Willem Brakell Buys, die zich interesseerde voor filosofie, boeddhisme, soefisme en mystiek, was net als Jan Poortenaar wereldwijzer dan veel van zijn Nederlandse tijdgenoten. De liefde voor het Oosten hadden ze met elkaar gemeen. Brakell Buys woonde enige tijd in Djakarta vanwege een professoraat in de Engelse literatuur aan de universiteit van Indonesië en ook Poortenaar, die vanaf de jaren twintig regelmatig lange reizen maakte, deed Indonesië aan.
Na jaren van reizen en werken in het buitenland vestigde Poortenaar zich in Nederland en begon een eigen uitgeverij, In Den Toren. Hij gaf er zijn eigen kunstpublicaties uit, werk van zijn echtgenote Geertruida van Vladeracken en werk van anderen. Brakell Buys publiceerde er onder meer Goden en menschen van India in 1941.
Tot de collectie van het Literatuurmuseum behoren ook Poortenaars portretten van Arthur van Schendel, zijn echtgenote Geertruida van Vladeracken en een zelfportret.