Autobiografictie

De term is in 1906 gemunt door Stephen Reynolds. Hij beschreef ‘autobiografictie’ als een techniek waarmee een schrijver een authentieke beleving rijgt aan een geloofwaardig, maar deels of geheel fictief autobiografisch verhaal.

De term werd pas gangbaar vanaf 2012 toen literatuurprofessor Max Saunders zijn boek Self Impression publiceerde. In dat boek onderscheidt Saunders zeven vormen van autobiografictie en voorziet hij de term van een doorwrocht theoretisch kader.