Marieke
De Maré

‘Een kleinood om te koesteren’, vond de jury. ‘Met dit poëtische werk laat De Maré zien hoe literatuur uitersten kan verenigen. Deze roman spreekt krachtig over mensen die voornamelijk zwijgen, is lichtvoetig én zwaar, en zowel pijnlijk herkenbaar als volkomen vervreemdend.’

In Ik ga naar de schapen (2024) volgt de lezer twee weken uit het leven van vijf personages, waarin ogenschijnlijk niets gebeurt. Simone poetst haar huis en bezoekt haar moeder in het verpleeghuis, die daar al dertien jaar wegduikt in zwijgzaamheid. Echtgenoot Andrej eet zoetigheden en vertoeft in de stal bij de schapen. Kunstenaarsdochter Tove komt eten en wil haar ouders een beeld schenken. Buurman en begrafenisondernemer Rocco balsemt lijken en lost raadsels op met zijn buren.

‘Een wonderlijke vertelling’, noemt Carl De Struycker het boek in De Standaard. ‘Er wordt weinig gezegd in Ik ga naar de schapen, maar tussen de lijnen valt er veel te lezen. Dit kleine, woordkarige boek bezit een grote suggestieve kracht. Je kan het makkelijk wegzetten als het verslag van een weinig opzienbarende halve maand uit het leven van vijf mensen die zich moeilijk kunnen uiten. Maar wie gevoelig is voor wat er allemaal wordt opgeroepen, leest een poëtische parabel over het leven en de liefde, en hoe moeilijk het is daarover te spreken.’

‘De personages zijn getekend door een trauma uit het verleden,’ vertelt De Maré in KNACK Focus. ‘Dat verwerken duurt soms meerdere generaties. Je kunt als ouder niet zomaar een streep onder het verleden trekken en beslissen om voortaan alles anders te gaan doen.’ Dochter Tove ontworstelt zich aan haar ouders, maar torst nog steeds een onbespreekbare last. Maar: ‘Tijdens die stiltes gebeurt het belangrijkste.’ In de verhouding tussen ouders en kinderen wordt veel gezwegen: ‘De taal schiet dan tekort. We hebben te weinig woorden om bepaalde gedachten uit te drukken, maar ze zijn er wel. Er is altijd iets wat we willen vasthouden, maar dat ons ontglipt, ook het leven (…) Het is onmogelijk om alles te zeggen. Meer zelfs, het is goed dat we soms mogen zwijgen en zo de waarde van de stilte en de nooit uitgesproken woorden kunnen erkennen.’

De Maré ‘graaft met heel wat relativerende humor naar de tristesse diep in haar personages. Er zit veel poëzie in dit boek, dat het sprookjesachtige in het dagelijks leven wil tonen, veel wit ook, en veel stilte,’ schrijft Marnix Verplancke in KNACK Focus.

Theatermaker Marieke De Maré (1985) debuteerde in 2020 met Bult, dat lovend werd onthaald en genomineerd werd voor de Confituur Boekhandelsprijs 2021. Ze is stadsdichter van Brugge.

Jury

De jury onder voorzitterschap van Valérie Drost bestond uit Jeroen Dera, Layla El-Dekmak, Rashif El Kaoui, Laurens Ham, Helma van Lierop, Mathijs Sanders, Jeannette Smit en Sarah Vankersschaever. Aan de prijs is een bedrag van 6.000 euro verbonden.

Uitreiking

De F. Bordewijk-prijs wordt met de andere Haagse Literatuurprijzen uitgereikt door wethouder Saskia Bruines op 25 januari 2025. De uitreiking vindt plaats tijdens het internationale literatuurfestival Writers Unlimited in de Koninklijke Schouwburg.