Terug Online exposities Zoeken

P.H. Ritter jr.

(1882-1962)
‘Hij is alomtegenwoordig. Hij is medewerker van alle bladen waarvan hij geen redacteur is, hij duikt uit alle papieren op die in Nederland met letters worden bedrukt,’ aldus Menno ter Braak over Pierre Henri Ritter, die bekend werd als dr. P.H. Ritter jr. Als gymnasiast schreef hij zijn eerste novelle, deze werd geprezen door Lodewijk van Deyssel, die vervolgens werk van Ritter opnam in zijn blad De XXe Eeuw. Toch zou Ritter bekender worden met zijn bijdragen over literatuur.
De afbeelding toont een kunstzinnig portret van P.H. Ritter jr. . Gemaakt door: Waalko   Dingemans
Vervaardigd 1946
Techniek Olieverf op doek
Afmetingen 71 x 81 cm

P.H. Ritter jr.

door Waalko Dingemans (1912-1991)

Naast letterkundige, criticus, schrijver van romans en verhalen, journalist en ambtenaar was P.H. Ritter jr. radioman. Van 1928 tot 1957 had hij een vaste boekenrubriek voor de AVRO-radio. ‘Ritter op zondag was een begrip. Zijn invloed mag niet onderschat worden. Het lichtelijk galmend maar indringend stemgeluid, zijn precieus uitgesproken, maar vakkundig geformuleerd Nederlands, het klinkt nog altijd na in de oren van wie hem in zijn jeugd mocht beluisteren,’ schreef F.L. Bastet in 1986.

Als Ritter in 1947 vijfenzestig wordt, meldt de Radiobode: ‘20 jaar lang vervult Dr Ritter nu zijn taak bij den Omroep. Niet onafgebroken, helaas, want de vijand beroofde hem gedurende de jaren der bezetting van zijn vrijheid. (…) Tallooze werken van literatuur heeft Dr Ritter gedurende zijn 20jarige werkzaamheid voor de microfoon in welverzorgde gesproken essays behandeld.’ In de oorlog had Ritter, die zich negatief over het nationaalsocialisme had uitgelaten, in diverse kampen gezeten. Hij was onder meer geïnterneerd in Sint-Michielsgestel, samen met onder anderen S. Vestdijk en Anton van Duinkerken.

Op 25 oktober 1947 was er een feest voor Ritter in Hotel des Pays-Bas in Utrecht. Volgens zijn biograaf Jan J. van Herpen was het een hoogtepunt in Ritters leven. ‘Hij ontving genegenheid door middel van handdrukken op de receptie en brieven en telegrammen van meer dan tweehonderd vrienden, kennissen en relaties. Na vele jaren ging de lang door hem gekoesterde wens in vervulling: hij werd officier in de Orde van Oranje-Nassau.’

Daarnaast ontving Ritter een stipendium en het huldigingscomité onder leiding van erevoorzitter Lodewijk van Deyssel en voorzitter van Anton van Duinkerken bood hem dit portret aan door Waalko Dingemans, waarvoor hij ongetwijfeld heeft geposeerd. Dingemans jr. kwam uit een bekend Nederlands kunstenaarsgezin. Het Literatuurmuseum heeft van zijn hand ook een portret van J. Greshoff.