Karin Amatmoekrim

Op haar vijfde kwam Karin Amatmoekrim vanuit haar geboorteland Suriname naar Nederland; haar schrijverschap laveert sindsdien tussen de twee landen. Ze debuteerde met een roman over ziekte en vergankelijkheid (Het knipperleven, 2004). Wanneer wij samen zijn is gebaseerd op haar eigen familiegeschiedenis en beschrijft drie generaties in een Javaans-Surinaamse familie. De man van veel vertelt het levensverhaal van de Surinaamse schrijver Anton de Kom en Het gym is een roman over een Surinaams meisje op een wit gymnasium, waarin ze de multiculturele kramp van Nederland scherp treft. Tenzij de vader (2016) doet verslag van de zoektocht naar haar vader.

Amatmoekrim staat met deze thematiek deels in een traditie, waarvan onder anderen Anil Ramdas deel uitmaakt. Door hem raakte ze gefascineerd, wat resulteerde in haar academische biografie In wat voor land leef ik eigenlijk? In dit boek draait het om zowel de persoonlijke als literaire consequenties van het ontheemd zijn dat Ramdas heeft ervaren, en waarover ook Amatmoekrim schrijft.

Suriname speelt ook een rol in het kinderboek dat ze schreef samen met beeldend kunstenaar Brian Elstak, die ze al jaren kende. Tori uit 2017 ontstond toen Elstak tijdens het voorlezen aan zijn kinderen concludeerde dat er te weinig kinderboeken zijn met zwarte hoofdpersonen. Daar wilde hij verandering in brengen. Amatmoekrim:

Ik denk niet dat we bewust representaties missen, maar kinderen worden wel beperkt in hun voorstelling van wat ze zelf zouden kunnen zijn. Er zijn onvermijdelijk gevolgen verbonden aan een beperkte vorm van representatie.

Toen Elstak in 2018 de Nationale Schrijversgalerij van het Literatuurmuseum bezocht, miste hij de culturele diversiteit. Dit resulteerde in een krachtig en kleurrijk zelfportret, een portret van Esther Duysker en dit van Karin Amatmoekrim.