De jury wil hiermee ‘uitdrukking geven aan haar grote waardering voor hetgeen door beiden verricht is ten behoeve van de publicatie van het verzameld werk’ van hun respectieve echtgenoten. ‘De Commissie is ervan doordrongen, dat het verzamelen, schiften, annoteren en persklaarmaken (…) behalve een ernstige en liefdevolle toewijding, ook deskundigheid, verantwoordelijkheidsgevoel en een langdurige en ingespannen arbeid vergt.’ Met hun werk is een ‘niet spoedig te overschatten cultureel belang gediend’. De uitreiking op de slotzitting van de conferentie over literaire kritiek is bovendien zeer op haar plaats, ‘omdat hiermee het werk geëerd wordt van twee figuren, die van grote betekenis zijn geweest door hun moedige, voortreffelijk geformuleerde en leiding gevende critiek in de periode tussen de beide wereldoorlogen, figuren, wier critisch werk nog steeds een diepgaande invloed oefent op het denken van de generatie van nu.’
Criticus, essayist, dichter en prozaïst Edgar du Perron was het meest bekend van zijn sleutelroman Het land van herkomst (1935). Hij groeide op op Java en woonde na de Eerste Wereldoorlog in Parijs en Brussel. Andere bekende titels van zijn hand zijn Parlando (1930), Uren met Dirk Coster (1933), De smalle mens (1934) en De man van Lebak (1937).
Du Perron en Ter Braak waren de voormannen van het toonaangevende literaire tijdschrift Forum (1932-1935), waarin onder meer de zgn. vorm-ventdiscussie werd uitgevochten. Ze waren zeer bevriend en voerden een uitvoerige correspondentie. In de jaren 1936-1939 verbleef Du Perron weer in Nederlands-Indië. Hij stierf op de dag van de Nederlandse capitulatie aan een hartaanval, in zijn toenmalige woonplaats Bergen (NH). Diezelfde dag, 14 mei 1940, stierf Menno ter Braak.
Het verzameld werk van E. du Perron verscheen in een zesdelige dundruk-editie bij G.A. van Oorschot. Het bevatte een herdruk van alle verschenen werken, enkele niet eerder gepubliceerde geschriften uit de nalatenschap – toneel, een verhalencyclus o.a. – en een groot aantal ongebundelde artikelen uit dagbladen en tijdschriften.
Elisabeth du Perron-de Roos was romaniste, vertaalster, essayiste en critica.