Artikelen

Zestien jaar lang schreven ze elkaar brieven, Siegfried E. van Praag en Herman Robbers. De toon van Van Praag was daarin steeds nederig. Hij was de schrijver die afhankelijk was van Robbers, de toenmalige hoofdredacteur van het maandblad Elsev...

Een ansichtkaart kunnen we het niet noemen, al heeft het wel die omvang. Op de voorkant staat een groot stempel: POSTE ITALIANE CARTOLINA POSTALE PER PRIGIONIERI DI GUERRA.

Roman Helinski leest in het Literatuurmuseum twee verhalen van Anton Koolhaas over eigenzinnige ratten. Beide verhalen eindigen met een gruwelijk sterven, een kenmerkende karakteristiek in al zijn dierenverhalen.

Roman Helinski is onder de indruk van het verhaal ‘Ierland’ van Bob den Uyl. ‘Den Uyls ironie werkt verbluffend, wat hij doet is geestig en op zeker niveau ontwrichtend.’

Het Willem Witsenhuis in Amsterdam wordt na de dood van Augusta Maria Witsen-Schorr een schrijversresidentie voor talentvolle, armlastige letterkundigen. Roman Helinski woont er.

De Limburgse dichter Pierre Kemp ontving voor zijn oeuvre zowel de Constantijn Huygensprijs als de P.C. Hooft-prijs, toch is hij inmiddels vrijwel vergeten. Roman Helinski verwondert zich over het 'frisse' dichtwerk als hij d...

In de jaren dertig reisde Jef Last naar Spanje om mee te vechten in de burgeroorlog. Roman Helinski stuit op een kort verhaal hierover: ‘Dacht je dat hun angst voor de dood groter was dan hun angst voor een kleurloos leven?’

In het museumarchief bevindt zich een transcriptie van afgeluisterde gesprekken met dichter en activist Breyten Breytenbach, gemaakt in opdracht van de Zuid-Afrikaanse overheid. Waarom was die zo bang voor hem?

Roman Helinski leest in het Literatuurmuseum een briefwisseling over Willem Elsschot en constateert: deze man haalde zijn vrienden het bloed onder de nagels vandaan.