Michel
van der Plas

Dagblad De Waarheid – in 1940 begonnen als verzetskrant – sprak zich fel uit tegen de keuze van de Jan Campert-stichting: ‘Het bestuur (…) had aanvankelijk de goede gedachte de prijs uit te reiken aan een dichter, die zich tijdens het verzet verdienstelijk had gemaakt of wiens gedicht betrekking had op het verzet. Hoe snel men deze gedachte heeft laten varen kan men constateren, wanneer men de namen van de prijswinnaars voor de jaren 1949 en 1950 leest, die onlangs bekend werden gemaakt. (…) Michel van der Plas, een zeer reactionnair katholiek dichter, medewerker van Elsevier, werd de Jan Campertprijs 1949 waardig gekeurd. Arme Jan Campert!’ 

De Haagse uitgever A.A.M. Stols sprak namens het bestuur van de Jan Campert-Stichting de 23-jarige dichter toe. Sinds vier jaar trok Van der Plas de aandacht door zijn gedichten. De Jan Campert-prijs was bedoeld als aanmoedigingsprijs voor jonge literatoren en hij hoopte dat de dichter nog vaak van zich zou doen spreken. Van der Plas beschikte over een grote technische vaardigheid en beheerste het sonnet volkomen, zijn gedichten waren bovendien aangrijpend. Zijn debuut betekende veel meer dan een belofte, zo vatten de diverse dagbladen de woorden van de jury samen.  

Michel van der Plas was de schrijversnaam van Ben Brinkel, die in Den Haag geboren en getogen was. Zijn eerste ‘versjes’ schreef hij naar eigen zeggen toen hij elf was. Hij zat van 1940 tot 1946 op het Kleinseminarie Hageveld in Heemstede, waar ze niet gediend waren van zijn eerste (anonieme) publicaties; een dichter kon geen priester zijn. Hij volgde korte tijd een handelsopleiding aan het Nederlands Opleidingsinstituut voor het Buitenland (het latere Nijenrode) en werd in 1948 kunstredacteur van Elseviers Weekblad. In 1947 debuteerde hij met Dance for you, de bundel Going my way in 1949 was zijn tweede.  

Jury

De jury bestond uit F. Bordewijk, Martinus Nijhoff en J. Hulsker. Aan de Jan Campert-prijs was een bedrag van 500 gulden verbonden.

Uitreiking

De uitreiking van de Jan Campert-prijs 1949 viel samen met die van de Constantijn Huygens-prijs 1950 aan F.C. Gerretson op dinsdagmorgen 12 december 1950 – ‘onder een kletterende regen op de glazen dakbedekking der voormalige raadzaal, waardoor de sprekers bij wijlen onverstaanbaar werden’, zoals De Tijd schreef – in het stadhuis van Den Haag. De jeugdige Van der Plas besloot zijn dankwoord met een hulde aan de andere laureaat, schreef hetzelfde dagblad: ‘hij vroeg professor Gerretson te aanvaarden de gelukwensen van een dromer aan een weter, van een leerling aan een meester’. 

Credits portretfoto: Ron Kroon / Anefo