De zwembadmentaliteit, dat is het holle geschreeuw uit duizend kelen dat je kunt horen in ieder betegeld, overdekt zwembad. Het zwembad schijnt een omgeving te zijn die op sommige mensen, of misschien wel alle, massificerend en dus bewustzijnsverlagend werkt. Dit soort geschreeuw klinkt ons dagelijks tegemoet uit de mannenmedia: de kranten, de mannenonderonsjes van televisie en radio, de politieke mannenfora en in het algemeen op bijeenkomsten waar meer dan twee mannen in vergadering bijeen zijn. Het voorlopige antwoord daarop was een analoog geschreeuw uit het damesbad. Zelfs als de ene zwembadmentaliteit minder kwalijk is dan de andere: voor beide dient men alert te blijven.
‘Vanuit deze titelverklaring kan men de essays (…) kwalificeren als “overtredingen van het gemengd zwem-verbod”,’ schreef de jury. ‘Overigens niet alleen t.a.v. een tegenstelling als masculinisme versus feminisme, maar van allerlei statische tweedelingen als technische ontwikkeling tegenover primitivisme, wetenschap versus kunst, ratio tegenover emotie.’