Gedichten geïnspireerd op beeldend werk van Rogi Wieg
ONTSLAG
Er is een boom waar vogels en kruizen
uit groeien en soms lijken de dekstenen
van graven op doodgewone kelderluiken,
even naar beneden voor het plunderen
van de voorraadkamer, om daarna verzadigd
weer boven te komen.
Dan lijken de wolken soms nog wel wat
op smeulende kolen, ben je even niet die asvlok,
dwarrelend door de stegen
om elke hoek de hoop iemand tegen te komen
die de handdoek uit de ring raapt. Die de handdoek
om je heen slaat.
Iemand die uit de lucht zwaard en weegschaal plukt,
ze omsmelt tot pen.
Ik zou je nog heel veel kunnen vragen over liefde.
Je zou zeggen dat je daarvan allang ontslagen bent
en je hand heffen.
Ja, ze is ontveld, lach je, maar daardoor ook van vuil
ontdaan, ze kan nog reiken.