Artikelen

Sander Kok
De oorzaak van alle ellende
'Werkelijk, reëel, heelemaal, zie ik geen onderscheid tusschen de traan van het oog en de traan van het geslachtsdeel.’ Dat schreef Lodewijk van Deyssel in het nawoord bij de heruitgave van zijn roman Een liefde, ter verdediging van de passage waarin hij de hoofdpersoon Mathilde laat masturberen in de tuin.
Het feest van de almacht
Op twintigjarige leeftijd stelde Lodewijk van Deyssel een niet bescheiden lijst met doelen op. In een aantal jaar tijd wilde hij onder andere 21 romans, 30 toneelstukken, 300 sonnetten en 80 novellen schrijven. Ook zou hij president van Nederland worden, dat tegen die tijd een Republiek zou heten. Sander Kok bekijkt het latere onaniedagboek van een ambitieuze schrijver, die zijn leven vormgaf door zelfdiscipline en zelftucht.
Vuige handelingen
Al had Lodewijk van Deyssel al jong het streng katholieke geloof van vooral zijn vader afgeworpen, toch geloofde hij nog dat masturbatie een zonde was. Niet een zonde tegen de christelijke leer maar tegen de eigen geest en gezondheid, zoals voortdurend blijkt in het onaniedagboek, waarin hij in het geheim, zoals hij tot twee maal toe op het voorblad vermeldde, over zijn intieme strijd berichtte.
Het masturbatiedagboek van Lodewijk van Deyssel
Deel 1. Oorlog zonder vrede

 

Onanie, masturbatie, voor Lodewijk van Deyssel was het geen onschuldig vermaak. Tussen 1890 en 1895 hield hij een onaniedagboek bij, waarin hij de voortgang van zijn strijd tegen de rebellie van zijn driften beschreef. Al snel wordt het hoogstpersoonlijk.