De Jan Campert-Stichting kende in de periode 1952 tot 1957 extra prijzen toe ter bekroning van bijzondere gebeurtenissen. De prijs werd onregelmatig toegekend en het bedrag van de prijs stond niet vast.
De eerste twee extra prijzen waren in 1952 voor Abel J. Herzbergs Kroniek der Jodenvervolging en Maria Dermoûts roman Nog pas gisteren, maar dit was een jaar waarin verder nog alleen de bijzondere prijs werd uitgereikt, en geen van de reguliere Campert-prijzen. In 1953 werden opnieuw twee extra prijzen toegekend voor losse werken, aan: Simon Carmiggelt voor zijn bundel Poespas en aan J.B. Charles voor zijn boek Volg het spoor terug. In 1956 waren twee jarigen de gelukkigen: Hendrik de Vries en Maurits Dekker werden beiden zestig. In 1957 werd G.H. ’s-Gravesande gehuldigd voor zijn vijfenzeventigste verjaardag en ook hij ontving een extra prijs.
In 1982 was er extra geld beschikbaar omdat Jan Wolkers de Constantijn Huygens-prijs weigerde. Er werd toen een bedrag van 9.000 gulden geschonken aan dichter Breyten Breytenbach.