‘Er was kennelijk een literair begaafd archeoloog nodig om het leven te reconstrueren van een schrijver die zich als geen ander welbewust had teruggetrokken in zijn werk,’ aldus de jury. ‘Hem daaruit weer tevoorschijn halen als sterveling over wie men een biografie kan schrijven, was een kunststuk met vele complicaties. (…) Gelukkig is Bastet zich die complicaties voortdurend bewust zonder dat hij er zich door laat intimideren. Wij hebben daar een hoop nieuws over het leven van Couperus aan te danken en vele vindingrijke interpretaties, die soms ook wat bloedeloos geworden boeken (als Psyche en Fidessa) weer levend en persoonlijk maken.’
In een interview met Corine Spoor in De Tijd ‘verklaarde Bastet een afkeer te hebben van een vie romancée, maar toch wekt zijn boek sterk die suggestie’, schrijft Diny Schouten in het begeleidend essay. Bastet zei hierover: ‘Ik ben ook een beetje uitgegaan, om het nou eens heel hoogdravend te zeggen, van het principe dat Flaubert hanteerde ten aanzien van Madame Bovary; de schrijver wilde zoveel mogelijk terug treden, maar is toch op elke bladzijde aanwezig.’ ‘Zo koel als Flaubert tegenover zijn personage was Bastet vanzelfsprekend niet tegen het zijne,’ vindt Schouten, ‘maar dat hij zijn biografie bijkans schreef met hetzelfde hartstochtelijke verlangen naar deterministische ontleding die de grote negentiende-eeuwse romanciers hun bezieling gaf, maakt “Louis Couperus; Een biografie tot een chef d’oeuvre” in naturalistische traditie.’
Frédéric Bastet was hoogleraar klassieke archeologie in Leiden en conservator van het Museum van Oudheden aldaar. Hij schreef een zeer omvangrijk oeuvre van biografische romans, fictie, essay- en dichtbundels. Over Couperus publiceerde hij de essaybundel Een zuil in de mist (1980, bekroond met de Littéraire Witte Prijs) en Achter het boek. Brieven van Louis Couperus aan zijn uitgever (1977). In 1987 verscheen ook het vijfde deel van zijn ‘wandelingen door de antieke wereld’, De horizon voorbij (1987). Zijn eerste biografie publiceerde hij in 1967, over auteur en vertaler Carel Vosmaer. In 2005 ontving Bastet de P.C. Hooft-prijs voor zijn oeuvre.