Artikelen

Tussen 1948 en 1950 onderhield Anna Blaman een affaire met collega-schrijfster Marie-Louise Doudart de la Grée. Hanna Bervoets liet zich door hun intieme correspondentie inspireren tot een drietal stukken: scènes uit een informeel huwel...

Hanna Bervoets bekijkt in het Literatuurmuseum de tekeningen van Rie Cramer. Is de kleine zeemeermin gelukkig? Is Assepoester een slachtoffer of een aanstelster? Zijn al die kinderen eigenlijk aardig? Het antwoord blijft onzeker.

Begin jaren tachtig beleefde Josepha Mendels (1902-1995) een comeback. Haar romans werden opnieuw uitgegeven, ze deed talloze interviews en optredens en werd ‘feminist avant la lettre’ genoemd. Haar vrijgevochten thema’s en levensst...

Hanna Bervoets is vertederd door een schriftje dat Josepha Mendels in 1922 volschreef met passages van haar literaire helden. Noteerde ze de gedichten louter bewonderend, of misschien ook met een zekere jaloezie, hopend dat iemand ooit há&aacu...

Een keer maar heeft Marie zich laten ontvallen dat ze je, waar het op uiterlijk aankomt, niet altijd even graag ziet. Het kwetste je en je stelde voor wat afstand te nemen.

Zij koos jou en jij zei ja. In die zin heeft jullie verbond wel wat weg van een uithuwelijking– niet door je vader, maar door jezelf: hier, Anna, een wijfje, deze is voor jou, nu niet verder zoeken hè? 

Haar boeken zijn slecht – althans, wat je ervan hebt gelezen. Haar brieven neigen soms naar het pathetische. En ze is mooi, jazeker, maar heeft ze ook iets te vertellen? Je vindt het belangrijk dat een vrouw iets te vertellen heeft.