Artikelen

Onlangs schonk Ilja Leonard Pfeijffer een groot deel van zijn archief aan het Literatuurmuseum, waaronder zijn aantekenboekjes. In de tientallen Moleskines kunnen we de schrijver bijna op de voet volgen.

K. Schippers is op 84-jarige leeftijd overleden. Zijn hele oeuvre lang heeft hij uitgelegd dat je moet kijken naar de wereld om je heen alsof die nieuw is. Het bijzondere ligt voor het oprapen, als je het maar wil zien.

In 1964 schrijft Ellen Warmond een brief aan Simon Carmiggelt, met de vraag of hij wil meewerken aan een tentoonstelling in het Literatuurmuseum. Het is het begin van een unieke, warme en geestige correspondentie.

De jarenlange relatie tussen Henriëtte van Eyk en Simon Vestdijk is te volgen in de honderden brieven die ze elkaar schreven. Thomas Heerma van Voss las er enkele in het Literatuurmuseum.

Van schrijversacties op de Dam, fameuze avondjes bij de familie Hoornik, uitreikingen van literaire prijzen – Eddy Posthuma de Boer (1931-2021) was erbij en legde de momenten voor het nageslacht vast. 

Het Literatuurmuseum heeft tal van vulpennen, potloden, balpennen en een grote collectie typemachines in beheer, en zelfs complete computers. Christiaan Weijts dook het depot in voor een tweeluik over schrijfgerei.

Armando’s grootse werk begon in kleine aantekenboekjes die je ‘schattig’ zou kunnen noemen. De veelzijdigheid van zijn leven en werk spat van de kleine pagina’s.

Clara Eggink schreef een boekje met anekdotes over de grapjes en eigenaardigheden van bekende schrijvers. Maken die vertellingen de grote schrijvers wat menselijker, of juist niet?

Het bekendst is hij geworden als Willy van der Heide, schrijver van de populaire Bob Evers-reeks. Maar onder weer andere pseudoniemen schreef hij ook meisjesboeken, herdenkingspoëzie, pornoverhalen voor Candy en een romanreeks.