Artikelen

Tonke Dragt maakte zelf alle illustraties in De brief voor de koning en het vervolg Geheimen van het Wilde Woud. Tussen de originele tekeningen in het Literatuurmuseum zijn enkele te vinden die niet in de boeken zijn opgenom...

Schrijven is een vorm van voorspellen, meent Alma Mathijsen. Wat dan te denken van een dichteres, die voordat ze door een vloedgolf werd opgeslokt zo vaak schreef over de dood en de zee?

Judicus Verstegen was ooit een productieve schrijver, maar hij had ook ambities als fotograaf. Hij wilde steeds meer vertellen met zijn beelden, zo blijkt uit de vele, nooit eerder gepubliceerde foto’s die zich in het Literatuurmuseum bevinden.

Vlak voor Karin Amatmoekrim het manuscript van Voer voor psychologen inziet, wordt ze overvallen door angst. Wat als ze teleurgesteld zal raken in de man wiens zinnen ze overschreef om ze nooit meer te vergeten?

Nog nooit won een Nederlandstalige auteur de Nobelprijs voor de Literatuur. Simon Vestdijk en Louis Paul Boon kwamen heel dichtbij, en de laatste jaren verschijnt Cees Nooteboom steeds op de lijstjes met kanshebbers.

Sander Kok leest het masturbatiedagboek van Lodewijk van Deyssel, deel I. ‘Het leest als een wetenschappelijke verhandeling, als een juridisch document, als een natuurhistorisch handboek. Maar al snel wordt het hoogstpersoonlijk.’

Zijn onblusbare reislust, zijn eeuwige hang naar de verte, ze dreven J.J. Slauerhoff naar alle uithoeken van de aarde. Was er nu echt geen remedie tegen die eeuwige rusteloosheid? Jawel, denkt Mohammed Benzakour, het is hem alleen nooit vergund.

Als zelfs de hoogleraren Nederlandse letterkunde je naam niet meer kennen, dan is het erg gesteld. Alma Mathijsen haalt Amoene van Haersolte, de vergeten koningin van het liggend schrijven, onder het stof vandaan.

Zo gaat het in de verhalen van Dorna, haar karakters kunnen zich niet aanpassen, ergeren zich aan mannen en proberen uiteindelijk, soms tevergeefs, los te breken. Alma Mathijsen vraagt zich af waarom ze niet eerder op haar werk is gestuit.