Artikelen

Het Literatuurmuseum bezit een velletje papier met de handtekening van Piet Paaltjens en een door François HaverSchmidt ondertekende verklaring van echtheid. Paaltjens was het pseudoniem waaronder de predikant HaverSchmidt zijn gedichten schre...

Waaraan dankte Nico Scheepmaker zijn reputatie als sportjournalist? In de twintig dozen die van hem in het Literatuurmuseum worden bewaard, gaat Thomas Heerma van Voss op zoek naar een antwoord.

Bea Vianen maakte begin jaren 70 furore met haar autobiografische romans. Maar naar mate haar schrijverschap vorderde, werd ze steeds meer een dichter die probeerde koortsige dromen in beelden te bezweren.

H.C. ten Berge wil de lezer laten zoeken, maar hij is geen dichter die zijn lezers laat zwemmen. Zijn handschriften, die bewaard worden in het Literatuurmuseum, getuigen van een uiterst zorgvuldig schrijfproces.

Judith Herzbergs toneelstuk Leedvermaak heeft een onuitwisbare indruk gemaakt door de schijnbaar luchthartige manier waarop het zwijgen over oorlogservaringen wordt verwoordt. Renée van Marissing bekijkt de handschriften van Herzberg.

Gerrit Krol (1934-2013) was romanschrijver, essayist, dichter – en voor Shell jarenlang ook computerprogrammeur. Dat laatste had een verrassende invloed op zijn oeuvre.

John-Alexander Janssen gaat in Parijs op zoek naar de kantoorboekhandel Joseph Gibert, waar Simon Carmiggelt ooit een blauw schriftje kocht voor zijn Kronkels over de Franse hoofdstad.

‘Het kanon zwijgt. Een eindelooze rust is over de wereld gedaald,’ schreef Henri van Booven op 11 november 1918, de dag dat er een einde kwam aan de Eerste Wereldoorlog.

Simon Vestdijk was onder de indruk van de tv-bewerking die Yvonne Keuls had gemaakt van De boeken der kleine zielen van Couperus. Hij stemde ermee in dat zij ook zijn roman De koperen tuin voor tv zou bewerken.