Zoeken

Couperusjaar

Dit jaar is het honderd jaar geleden dat Louis Couperus overleed. 2023 is daarom uitgeroepen tot Couperusjaar en ook het Literatuurmuseum zet de spotlight op zijn oeuvre. Maandelijks presenteert het LiteratuurLab een artikel waarin een hedendaagse schrijver een aspect van zijn werk uitlicht. 

 

In de nieuwe online expositie, ‘De werelden van Louis Couperus', brengt het Literatuurmuseum de werelden van Couperus samen en verbindt ze met datgene waar het uiteindelijk om gaat: de literatuur, de enige wereld waarin Couperus volledig zichzelf kon zijn. 

Ruikend lezen in de boekenkast van Couperus

 

Mohammed Benzakour betrapt zichzelf steeds vaker op papiersnuffelen in boekhandels. In het Literatuurmuseum krijgt hij de unieke kans om de verrukkelijke oud-papier-aroma's van de boeken uit Louis Couperus' bibliotheek op te snuiven. 

 

Lees hier het artikel

Mijn thuis - Chelsy Valentina

 

Hoe aangenaam, hoe romantisch, hoe wild wonderlijk en beweeglijk
de wereld ook kan zijn Al lijkt vanuit het Haagse hier de wereld soms
wat klein
Zo lang ik de stadse wind voel door mijn haar
Ben ik een Hagenaar
En mijn thuis is misschien wel niet perfect
Maar de mensen hier zijn mijn familie
Dit grote dorp is mijn plek

 

Lees het hele gedicht bij het Huis van Gedichten

Daar staat ’ie, groot en plechtig rijzend op de linkerhoek van het bureau: de schemerlamp van Couperus

 

In de werkkamer van Couperus stond een mooie, bronzen schemerlamp met zalmroze zijden kap en behangen met kwastjes. Is dit de lamp bij welks licht ‘de beste’ roman uit de vaderlandse geschiedenis tot stand kwam?

 

Lees hier het artikel

De werelden van Couperus

 

Toen Louis Couperus in 1923 overleed zullen er niet veel mensen hebben rondgelopen die meer van de wereld hadden gezien dan hij. Geboren in Den Haag, opgegroeid in Nederlands-Indië, gewoond in Italië en Frankrijk, en vooral: veel gereisd. Door Europa, Afrika en Azië, alles met de boot. Deze online expositie brengt die werelden in kaart en verbindt ze met waar het Couperus om gaat: de literatuur, de enige wereld waarin hij zichzelf kon zijn.

 

Bekijk hier de online expositie

'Bij de aanblik van die roman, kwam het verlangen in haar ziel op: modern zijn, modern zijn!'

 

Loranne Davelaar bekijkt het handschrift van Langs lijnen van geleidelijkheid. Is Couperus' roman over een jonge, gescheiden vrouw nu aartsconservatief of verbluffend visionair? Het is deze tegenstrijdigheid die zijn werk ook honderd jaar na zijn dood nog even actueel als ongrijpbaar maakt.

 

Lees hier het artikel

Een goed verhaal is niet zomaar klaar: de correcties van Couperus


Thomas Heerma van Voss bekijkt in het Literatuurmuseum een versie van het verhaal ‘De binocle’, door Louis Couperus zelf gecorrigeerd. Hij ontdekt dat Couperus zijn proza benaderde als een dramaturg, om het verhaal voortdurend net een fractie specifieker te maken.

 

Lees hier het artikel

Couperus kreeg 6000 gulden voor zijn bestseller, Van Eeden 150... Over royalty’s en literaire contracten

 

Louis Couperus bedong in 1901 zesduizend gulden voor de eerste druk van De boeken der kleine zielen, Frederik van Eeden vijftien jaar eerder honderdvijftig gulden voor de eerste druk van De kleine Johannes. Christiaan Weijts over royalty’s toen en nu.

 

Lees hier het artikel

Volgens Louis Couperus word je als romanschrijver geboren

 

Louis Couperus laat er in zijn feuilleton ‘Hoe een Roman wordt geschreven’ geen twijfel over bestaan: schrijven kun je of niet, dat valt niet te leren. Zijn stuk doet Anne van den Dool reflecteren op haar eigen schrijfmethoden.

 

Lees hier het artikel

Om hels van te worden: de genadeloze recensie van Kloos over de gedichten van Couperus

 

Louis Couperus begon ooit als dichter. Zijn tweede bundel, Orchideeën, werd door Willem Kloos in 1887 genadeloos de grond ingeschreven. Philip Huff leest de recensie van Kloos en deelt zijn eigen ervaringen.

 

Lees hier het artikel

Een non-binaire Hagenees: de tweeslachtige houding van Louis Couperus tegenover Den Haag

 

‘Zoo ik íéts ben, ben ik een Hagenaar.’ Deze bekende spreuk van Couperus zet hem neer als hartstochtelijk Haganofiel. Christiaan Weijts ontdekt dat de houding van Couperus tegenover zijn geboortestad een tweeslachtige was.

 

Lees hier het artikel

Allergoddelijkst marmer op de werkkamer van Couperus

 

Louis Couperus (1863-1923) hield van de antieke tijd, daarvan getuigen meerdere romans, en nog meer verhalen. Hij ontleende de inspiratie daarvoor uit wat hij zelf ‘antiek toerisme’ noemde, aan klassieke teksten, en zo nu en dan ook aan een bijzonder beeld waarvan hij op zijn werkkamer een replica had staan: de Eros van Praxiteles.

 

Lees hier het artikel

‘Komt gauw en viert Carnaval, viert Carnaval... voor het te laat is!!!’ Het carnavalspak van Louis Couperus

 

Roman Helinski bekijkt in het Literatuurmuseum het roze carnavalspak van Louis Couperus, waarin de beroemde schrijver tijdens het carnaval van Nice in 1910 danste, flirtte en flaneerde tot de vonken en de confetti eraf vlogen.

 

Lees hier het artikel

De stille kracht bevat niet alleen een waarschuwing aan de zelfgenoegzame westerling

 

De stille kracht is één van de bekendste werken van Louis Couperus. Meer dan een eeuw na publicatie is de roman nog altijd actueel, meent Yannick Dangre. Tijdens het lezen van het originele manuscript ontdekt hij een belangrijke waarschuwing. 

 

Lees hier het artikel