Artikelen

Een alarm laten afgaan is niet genoeg, je moet mensen ook laten voelen waarom iets écht erg is. Dat lukte J.J. Cremer in 1863 met Fabriekskinderen, waarin hij de misstanden rond kinderarbeid aan de kaak stelde. 

Actrice en voordrachtskunstenaar Anny Schuitema was in de jaren vijftig en zestig op de radio een onvermoeibaar pleitbezorgster van de poëzie. Joost Oomen duikt in haar archief en stelt zich voor hoe een dag in haar leven eruitgezien moet heb...

Tijdens haar 70-jarige schrijversloopbaan is Willy Corsari altijd opgekomen voor de belangen van auteurs. Dick Welsink leest een boze brief van Corsari aan Emmy van Lokhorst over een honorariumkwestie.

In 1927 publiceerden Willem Kloos en Jeanne Reyneke van Stuwe hun liefdesbrieven in een zevenhonderd pagina's tellend boek. Hoewel het koppel op foto’s weinig hartstochtelijk oogt, staan de brieven vol jubelende loftuitingen.

Wie Charles Dickens zegt, zegt kerstmis. Wie Godfried Bomans zegt, zegt Erik en Pa Pinkelman én ook wel kerstmis. Bomans schreef niet alleen zelf kerstverhalen, maar ook een beschouwing over kerstmis in het werk en leven van Dickens.

In het museum liggen honderden kaarten van Kees van Kooten aan Remco Campert (ook Ronco Camperts, Rimmel Kamfer, Rabo Bankert en Romke Campina). Thomas Heerma van Voss sprak Van Kooten over hun vriendschap. 

Mohammed Benzakour ontdekt de voor hem onbekende Indo-schrijver Tjalie Robinson. Een schrijver met een unieke literaire stem, die weinig taboes uit de weg ging en graag met de vuisten erop beukte.

Roos van Rijswijk leest de brieven die Renate Dorrestein schreef aan een van haar schrijfcursistes. Even fanatiek als snedig; over schrijfonzekerheden, het koesteren van je mislukkingen en zorgen om het regenwoud.

Toen Joost Oomen voor het eerst Johnny van Doorn opzocht op YouTube, betrad hij een wereld van loeihard voorgedragen gedichten en vreemde pseudoniemen. In het Literatuurmuseum bekijkt hij het gouden optreedpak van ‘Johnny the Selfkicker’.