Artikelen

Boudewijn Büch maakte als tiener zijn debuut als auteur in de schoolkrant van het Bonaventura College in Leiden. Anne Louïse van den Dool ging naar dezelfde middelbare school en schreef óók voor...

Iedere beginnende schrijver zou deze brieven van Lizzy Sara May aan Bert Bakker moeten lezen, vindt Alma Mathijsen. May bleef de uitgever bestoken met haar gedichten, uiteindelijk met succes.

In Nederland zijn decennialang pogingen gedaan om de rol van Nederlandse militairen in de Indonesische onafhankelijkhiedsoorlog te begrijpen, te verklaren – of te verzwijgen. Drie schrijvers probeerden hun ervaringen in Indone...

Noto Soeroto pleitte zijn leven lang voor verbinding tussen de Nederlandse en Indonesische volken. Maar in de politieke realiteit maakte zijn middenweg nooit een enkele kans, en hij stierf eenzaam in 1951.

Thomas Heerma van Voss bezoekt Cees Nooteboom op Menorca. Met een glas whiskey in de hand (‘tingelingeling!’) vertelt de schrijver over het zelfportret, het herkennen van geluk, zijn oude dagen op het eiland, en die vergangene Zeit. 

In Zevenpoot bundelen schrijver Arnon Grunberg en illustrator Thé Tjong-Khing hun krachten voor een rijk geïllustreerde, tragikomische roman die zich onttrekt aan alle genregrenzen. 

‘Ik beschouw vandaag als een grote stap. Door ons gesprek hoor ik weer een beetje meer bij het leven.’ In 1977 maakte Jan Kal een zelfportret voor De Revisor. Bijna vijftig jaar later gaat Thomas Heerma van Voss naar hem op zoek.

Van zijn eerste studiefinanciering kocht Joost Oomen een antiquarisch nummer van tijdschrift Braak. Het werd voor hem een totem: het bewijs dat literatuur soms gewoon begint met een paar jonge mensen en een ongeremde literaire droom.

Arie van den Berg leeft in afzondering. Hij laat zijn foto’s van internet verwijderen, heeft zijn dagboeken vernietigd. Toch wil hij Thomas Heerma van Voss wel te woord staan over het zelfportret dat hij in 1977 voor De Revisor maakte.