Artikelen van onze curatoren
Gefascineerd door archiefstukken werpen onze curatoren een persoonlijk licht op een document of voorwerp uit de museumcollectie. Wekelijks nieuwe artikelen van hedendaagse schrijvers!
Is een schorpioen verantwoordelijk voor het vergif in zijn staart?
Alma Mathijsen bekijkt de schriftjes met aantekeningen van Jo Boer. Een schrijfster die zo zeker van haar stukken wilde zijn, dat ze haar teksten tot in den treure overschreef.
Door Alma Mathijsen 3-5 min lezen
Alle artikelen(15)
Mary Dorna
Alma Mathijsen vraagt zich af waarom we Mary Dorna (1891-1971) niet meer lezen. Haar verhalen bruisen, zitten vol humor en hebben een droevig rafelrandje. In het archief van het Literatuurmuseum bevindt zich het typoscript van haar verhaal '...
Door Alma Mathijsen
Heb ik je werkelijk Gerard genoemd?
Peter van Straaten maakte tekeningen bij een column die Karel van het Reve schreef voor Het Parool. Alma Mathijsen leest hun brieven: ‘als je niet tevreden bent over je kapsel bijvoorbeeld, dan kan ik dat nog bijpunten of met de onduleertang wa...
Door Alma Mathijsen
Een eenzijdig verhaal - deel 2
Terecht of onterecht, na de oorlog werd de naam van Jo van Ammers-Küller door het slijk gehaald. ‘De laster en de nyd zyn vuil en kruipend ongedierte, dat ontelbare koppen heeft en dat nooit heelemaal doodslaat.’
Lees nu d...
Door Alma Mathijsen
Een eenzijdig verhaal - deel 1
Dit is een eenzijdig verhaal over een slecht mens, over een vrouw die zich probeerde los te weken van haar eigen fouten. Na de Tweede Wereldoorlog schreef Jo van Ammers-Küller vurige brieven om zich vrij te pleiten van schuld over haar daden....
Door Alma Mathijsen
De lievelingsdichter van Wilders
De grootheid van Nederland bezingen in een gedicht van 3500 regels of in een tweet van 140 tekens? Alma Mathijsen bekijkt de tondeldoos en sigarenkoker van Jan Frederik Helmers, een dichter die zich in De Hollandsche natie liet inspireren do...
Door Alma Mathijsen
De ogen van een dode
‘Ik weet het niet zeker, maar het is net of hij me aankijkt, door de zwarte glazen is dat onmogelijk met zekerheid vast te stellen. Toch voel ik zijn blik, soms minuten lang, op me inwerken.’ Alma Mathijsen droomt weg bij de asbak van Pau...
Door Alma Mathijsen
Laat de vingers dansen
C. Buddingh' beschreef het schrijfproces van een schrijver als 'de vingers maar over de toetsen laten dansen'. Alma Mathijsen ziet dat zijn creativiteit niet alleen zichtbaar was in zijn literaire werk, maar ook in wat hij zelf 'po&eu...
Door Alma Mathijsen
Veel liefs en honderd zoenen - deel 3
‘Maar als hij ooit merkt dat het boek niet bestaat ben ik natuurlijk de pisang. Vind je ’t geen mop?’ schrijft de jonge Annie M.G. Schmidt aan haar moeder over haar bibliotheekwerk. Alma Mathijsen ontdekt het werkelijke debuut van o...
Door Alma Mathijsen
Veel liefs en honderd zoenen - deel 2
‘Ik ben aan ’t eerste begonnen maar kots ervan’, schrijft Annie M.G. Schmidt over de kinderboeken die ze leest voor een cursus. Alma Mathijsen vraagt zich af of dit er voor heeft gezorgd dat Annie zelf voor kinderen is gaan schrijve...
Door Alma Mathijsen 20 min lezen
- «
- »