Artikelen

Willem Levinus Penning overleed op schrikkeldag 1924. Dit jaar is dus zijn honderdste sterfjaar, maar pas zijn vijfentwintigste sterfdág. Hij was te jong voor de romantiek en te oud voor de Tachtigers. Toch ontving hij blijken van waardering.

Roger Van de Velde bracht acht jaar door in gevangenissen en inrichtingen. Daar was hem verboden om te schrijven, omdat het slecht zou zijn voor zijn zenuwen. Toch wist hij meerdere manuscripten naar buiten te smokkelen.

In 1988 kwam Kader Abdolah vanuit Iran naar Nederland. Nog geen tien jaar later schreef hij zijn debuutroman in het Nederlands. Waar hij zich nog niet goed kon uiten, deed hij dat in het Perzisch, laat het manuscript zien.

In 1977 vroeg literair tijdschrift De Revisor verschillende Nederlandse schrijvers een zelfportret te tekenen. Een van de auteurs die een bijdrage inzond was Hans Vervoort.

Philip Huff bekijkt de brieven en tekeningen die Hans Favereys vader naar hem stuurde vanuit Suriname en vraagt zich af: Wat voor mogelijkheden biedt kennis over de band tussen vader en zoon bij lezing van het werk?

In het concentratiekamp Ravensbrück schreef Sonja Prins een Duitstalige bewerking van A Midsummer Night’s Dream. ‘Bij het licht van een oliepitje’ en met ‘stompjes potlood’ creëerde zij een toneelstuk.

Het onlangs door het Literatuurmuseum verworven archief van schrijver Edgar Cairo zit vol bijzondere documenten, foto’s en prullaria. Dean Bowen nam een kijkje en moest gniffelen om een korte door Cairo opgetekende anekdote.

Joost Oomen verplaatst zich in Louis Couperus die als Haagse dandy lezingen gaf door het hele land. Dichters en schrijvers zijn, hoewel ze er zelf ook weleens anders over denken, nooit supersterren. Zelfs Couperus niet.

Elke auteur heeft een andere werkwijze. Anne van den Dool bekijkt in het Literatuurmuseum aantekeningen van Rascha Peper, die alles al had uitgedacht voordat ze haar pen op het papier zette.