Artikelen

In 1981 schreef Y. B. Mangunwijaya de eerste roman in de Indonesische literatuur met een KNIL-soldaat als hoofdpersoon. Met Het boek van de wevervogel doorbrak hij de zwart-witbeelden over de Onafhankelijkheidsoorlog.

In 1977 vroeg De Revisor verschillende schrijvers een zelfportret te tekenen. Een van hen was Jan Siebelink. Thomas Heerma van Voss sprak de schrijver over zijn loopbaan.

Belcampo’s korte broek, verbleekt en vol verstellingen, vertelt het verhaal van zijn zwerftocht door Europa in 1933. Roman Helinski besnuffelt de broek in het museum. 

De relatie tussen dichter en redacteur beweegt zich op een dunne lijn waar vriendschap en artistieke waardering niet altijd samengaan. Philip Huff leest de correspondentie tussen dichter Jacques Hamelink en uitgever Geert van Oorschot.

Alma Mathijsen leest een kerstverhaal zónder week makende moraal. In ‘De Sterretjes-steeg’ van Henriëtte van Eyk krijgen meisjes die in een affaire terecht zijn gekomen als beloning een feestelijke avond.

Het leven van Alexander Cohen lijkt wel een avonturenroman. Roman Helinski bekijkt zijn archief in het museum, en meent Cohens grillige levensloop gespiegeld te zien in zijn handschrift en de chaotische opbouw van zijn brieven.

Til Brugman schreef honderden grotesken, die ze aan de straatstenen niet kwijt kon. Toch bleef ze schrijven. Valentijn Hoogenkamp las haar ongepubliceerde verhalen, die in het archief van het Literatuurmuseum bewaard worden.

Thea Beckman heeft misschien wel de beste historische jeugdromans van heel Nederland geschreven. Wat is haar geheim? Marjolein Visser bekijkt een lezing die Beckman in 1980 gaf over het schrijfproces.

Als veertiger begon Kreek Daey Ouwens met schrijven. En nu, op haar 82ste, beleeft ze haar doorbraak in het literaire veld. Loranne Davelaar sprak met de dichter over de plotselinge erkenning: ‘Alsof iemand anders dit overkomt.’