Artikelen

Vrouwen die schrijven krijgen soms kinderen. Ter ere van Moederdag bekijkt Renée van Marissing in het Literatuurmuseum mooie, soms ontroerende foto’s van schrijvers met hun kinderen.

In 1977 tekende Rudolf Geel in opdracht van literair tijdschrift De Revisor een zelfportret. Thomas Heerma van Voss bekeek de originele tekening en sprak met Geel over die periode in zijn schrijversloopbaan. 

In het archief van het Literatuurmuseum liggen Gerrit Krols columns uit de VPRO-Gids over ‘communicatie’ en ‘radio en TV in het bijzonder’. Wekelijks roerde hij met een stok in de ziel van de lezer.​

Margriet de Moor is een ware homo universalis door haar muzikale verwijzingen en zintuigelijke veelzijdigheid. Anne van den Dool bekijkt het manuscript van Kreutzersonate en vraagt zich af: waar ligt de grens tussen taal en muziek?

Het oeuvre van Willem Brakman wekt de indruk van een moeiteloos tot stand gekomen geheel. Maar de schriftjes die in het Literatuurmuseum liggen, vertellen een ander verhaal.

Het dankwoord dat Gerard Reve uitsprak toen hij in 1969 de P.C. Hooft-prijs uitgereikt kreeg, is vintage Reve, schrijft Thomas Heerma van Voss: gevoel voor understatement, voor een zwierige stijl én voor het nodige drama. 

‘De balans tussen grenzeloze openheid en bange geheimhouding. Ik hoef het niet aan de grote klok te hangen maar ik ga er ook niet over liegen.’ Het archief van Renate Stoute zit vol ideeën, losse zinnetjes en inspirerende notiti...

In 2017 nam conservator Dick Welsink de nalatenschap van Jacques Waterman in ontvangst uit handen van diens jongste broer. De verhalen over wat het Joodse gezin Waterman tijdens de oorlog was overkomen, maakten diepe indruk.

De overgang van oorlog naar vrede is nooit zo zwart-wit als die op papier lijkt. De oorlogsdagboeken van Godfried Bomans tonen dat de werkelijkheid van een bevrijding weerbarstiger is.